บทที่ 47 ตอนที่ 47

ภิญญาพัชฌ์รู้สึกได้ถึงอันตรายที่ย่างกรายเข้ามาหาได้อย่างชัดเจนเมื่อคนตัวโตพาความกำยำที่หล่อนรู้ดีว่ามันแน่นหนั่นและทรงพลังแค่ไหนเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า ลมหายใจของเขากรุ่นไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ แต่มันไม่เหม็นเลยสักนิด กลับน่าหลงใหลเหลือเกินต่างหาก

“ถามว่าจะไปไหน?”

“จะกลับ...”

ตอบออกไปไร้หางเสียง ความน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ